O książce: 1966 / Bartolome de Las Casas... Kim on jest? Kilka wieków temu współcześni mu Hiszpanie przeklinali go, nazywając wrogiem ludu, heretykiem niegodnym bycia poddanym Hiszpanii. Indianie Ameryki przyszli do niego jak do ojca, szukając ochrony i sprawiedliwości Bartolome miał osiemnaście lat, gdy Krzysztof Kolumb w 1492 roku odkrył nieznane lądy za Oceanem Atlantyckim – Nowy Świat, nazwany później Ameryką. Nikt wtedy nie pomyślał, jakim nieszczęściem dla ludów Nowego Świata będzie lądowanie Hiszpanów na tym kontynencie... Ojciec Bartolome'a ​​wziął udział w drugiej wyprawie Kolumba i sprowadził z wyspy Kuby w 1496 roku młodego Indianina Arawaka , który zbliżył się do Bartolome jak brat Bartolome, zagorzały student Uniwersytetu w Salamance, zakochany w pięknej Beatrice, nie mógł sobie nawet wyobrazić w tamtych latach, że całe jego życie będzie poświęcone zniewolonym Indianom Ameryki. Bartolome Las Casas wiódł długie i burzliwe życie, pełne przeszkód, niebezpieczeństw i trudności. Do ostatniego dnia swojego życia niezłomnie walczył o interesy i prawa Indian, nie obawiając się zagrożeń ze strony swoich wrogów i Inkwizycji. Powieść historyczna E. Melentyevy opowiada o Bartolome de Las Casas, wielkim hiszpańskim humaniście, który nieustraszenie przystąpili do walki z hiszpańskimi kolonialnymi niewolnikami z XV–XVI wieku.